TDS-meters: meten van waterkwaliteit eenvoudig uitgelegd
Een TDS-meter is een handig hulpmiddel om de kwaliteit van drinkwater te controleren. Dit apparaat meet hoeveel opgeloste stoffen er in je kraanwater aanwezig zijn. Zo krijg je eenvoudig inzicht hoe zuiver het drinkwater bij jou thuis is.
Wat is een TDS-meter en hoe werkt hij?
Een TDS-meter is een klein meet apparaat waarmee je mineralen, zouten, metalen, kalk en andere onzichtbare deeltjes meet. Deze stoffen zorgen ervoor dat water stroom kan geleiden. Hoe meer van deze ongewenste stoffen er in het water zitten, hoe beter het water elektriciteit doorlaat.
De TDS-meter meet de elektrische geleidbaarheid van het water. Dit doet de TDS-meter door een signaal in een glas water te sturen, dit signaal beweegt tussen twee elektrodes (metalen pinnen). Hoe beter het water stroom geleid hoe makkelijker het gestuurde signaal beweegt door het water hoe meer ongewenste stoffen er in het water bevinden.
De TDS-meter meet dus de geleiding van het water. Dit rekent hij om naar PPM, dit staat voor deeltjes per miljoen. Zo kan je aflezen hoeveel ongewenste deeltjes er in het water zitten per miljoen water deeltjes.
De waardes die een TDS-meter meet
Een TDS-meter laat zien hoeveel opgeloste stoffen er in je water aanwezig zijn. Hoe hoger de waarde, hoe meer opgeloste stoffen er in het water zitten, zoals zware metalen, chloorresten, mineralen, medicijnresten en zouten er in het water zitten. Maar welke waarde is goed en welke is te hoog?
In Nederland ligt de gemiddelde water van kraanwater tussen de 150 en 350 ppm. Dit betekend dat er 150 tot 350 opgeloste stofjes zitten per miljoen watermoleculen. Dit lijkt weinig, alleen in een glas water van 250ml zitten 8 quadriljoen moleculen. Dit betekend dat er een 1,26 triljard opgeloste stofjes in jouw water zit. Nu hoeft er gelukkig niet direct reden voor paniek te zijn, dit is normaal drinkwater geschikt voor dagelijks gebruik.
Welke TDS-metingen zijn goed en welke liggen aan de hoge kant?
-
0-50ppm: Zeer zuiver water, zoals osmose water of regenwater.
-
50-250ppm: Normaal Nederlands drinkwater
-
250-500ppm: Dit is een hoog gehalte er zijn veel opgeloste stoffen in het water, vaak duidt dit op veel kalk, maar dit kunnen ook andere schadelijke stoffen zijn.
-
500+ : Dit is te hoog voor drinkwater, vaak betekend dit dat er vervuiling in het water zit. Dit kunnen ook toegevoegde mineralen zijn.
Wat kan je nou doen om de TDS-metingen omlaag te krijgen. Om de opgeloste deeltjes in het water te verminderen kan je een waterzuiveraar instaleren die werkt met omgekeerde osmose. Een waterzuiveraar heeft meerdere filters die schadelijke stoffen uit het water filteren. Het membraanfilter houdt kalk, nitraten, metalen en andere verontreinigingen tegen. Het sediment en carbon filter haalt grote deeltjes uit het water. Het T33 filter filtert de laatste nare geurtjes en smaakjes. Met een waterzuiveraar komen de TDS-metingen meestal tussen de 5 tot 30 ppm.
Welke TDS-meter is het meest nauwkeurig
Er zijn vier hoofdvormen van membraanfiltratie:
-
Microfiltratie (MF): haalt grotere deeltjes en bacteriën uit het water.
-
Ultrafiltratie (UF): verwijdert bacteriën, virussen en organische stoffen.
-
Nanofiltratie (NF): haalt kleinere organische stoffen en deels zouten weg.
-
Omgekeerde osmose (RO): de meest geavanceerde techniek die vrijwel alle opgeloste stoffen verwijdert.
Omgekeerde osmose (RO) is wereldwijd de populairste vorm van membraanfiltratie voor huishoudelijk gebruik. Het systeem filtert water tot op moleculair niveau en verwijdert tot wel 99,4% van zouten, bacteriën, virussen en chemische stoffen. Hierdoor ben je verzekerd van zuiver en veilig drinkwater direct uit de kraan.
Veel huishoudens kiezen voor een RO-waterfilter omdat het niet alleen de veiligheid verbetert, maar ook de smaak van het water aanzienlijk frisser en zachter maakt. Daarom is omgekeerde osmose dé standaardoplossing voor schoon drinkwater in woningen.
